پارت چهاردهم: پیش به سوی تهران

مسیرمون طبق سرعت قانونی 19ساعت طول میکشید،اما بابا انقدر تند رفت که 10 ساعته رسیدیم،هر چند توی مسیر معطل هم شدیم.لاستیک ماشین بار اول پنچر شد و زاپاس رو گذاشتیم،بار دوم زاپاس ترکید و ماشین یه کم روی رینگش راه رفت.توی بیابون،نزدیک شهر،نه مکانیکی و پنچر گیری،و نه کسی برامون نگه میداشت.

پارت چهاردهم: پیش به سوی تهران...

مهر ماه اون سال بیشتر از هر وقت دیگه ای صبح تا شب درس می خوندم،صبح ها با انرژی بیدار میشدم،آهنگ شاد میذاشتم،ورزش میکردم صبحونه میخوردم و بعد سراغ درسهام می‌رفتم،اتاق مستقل داشتم،دیوار های اتاق رو پر از کاغذ و برچسب واژه های انگلیسی و عربی و ادبیات کرده بودم.کسی هم بهم کاری نداشت با خیال آسوده سرم گرم درس خوندن بود...

پارت چهاردهم: پیش به سوی تهران...

بعد از جشن تولد من،سال نو نزذدیک می شد...یادمه روز سال تحویل کخ یا تولد مامان یکی بود،پارچه چادر مشکی که مدرسه بهم هدیه دادن بود رو واسه مامان کادو پیچ کردم تا دست خالی نباشم روز تولدش.

پارت چهاردهم: پیش به سوی تهران...

 

حقیقتش این یود که تمام این ۲۰ سالی که زندگی کردم و ۱۰ سالش رو اینجا کم و بیش نوشتم..هیچوقت هیچ کدامش به اندازه سال ۹۸ سخت سپری نشد.

پارت چهاردهم: پیش به سوی تهران...

اواخر فروردین ماه بود،همون موقع ها که بابا رو مرخص کردند،خانواده نامزد داداش بیخبر از مشهد(خونه اون یکی دختر تازه عروسشون) ،برای عیادت بابا آمدند تهرانروز های آخر که بابا تو بیمارستان بود،و من بالا سر پارت چهاردهم: پیش به سوی تهران...ادامه مطلب

روز های اولی که زن داداش تو خونه ی ما بود همه چی جدیپ بود برامون، یه کمی حس خودمانی نداشتیم،ساده تر اینکه راحت نبودیم.سه روز اول شبیه مهمان تو خونه ما بود.ما اتاق بزرگ خونمون رو تخلیه کردیم و چند تا ا پارت چهاردهم: پیش به سوی تهران...ادامه مطلب

خلاصه آنچه گذشت: 

همه این اتفاقا طی ۶ سال سپری شد.. رفتنمون به شمال واسه کار...۶ماهی که اومدیم زاهدان و خونه این و اون بودیم...زندان رفتن بابا...ترک‌تحصیل من....برگشتنمون به زاهدان....و تصمیم برای رفتن به تهران.

پارت چهاردهم: پیش به سوی تهران...

بابا به عنوان راننده ماشین سنگین(خاور) واسه آقای الف کار میکرد.چیزی نگذشت که اثاثمون رو جا انداختیم.و میلاد به عنوان یک‌کارگر ساده در یک فرشگاه ابزار آلات در شهرک صنعتی شروع به کار کرد.برادر بزرگترمون پارت چهاردهم: پیش به سوی تهران...ادامه مطلب

یادمه اون روز من و بابا و مامان تو شهرک،اول صبح با موتور هیوندا چقدر گشتیم.تا اینکه به شرکتی رسیدیم که داداش میلاد معرفی کرده بود،میلاد تو یه مغازه ابزارآلات کار میکرد  و تقریبا بیشتر صاحب شرکتها از اون مغازه خرید میکردن.

وقتی وارد شدم یه آقای حدوداً ۵۰_۵۵ ساله رو دیدم که بابا باهاش حرف زد و شرایط کار رو پرسید. 

پارت چهاردهم: پیش به سوی تهران...

روز بعد از توافق برای سرایدار شدن ما وقتی که من سر کار بودم  اثاث خونه رو از روستا آوردن شهرک،من اون روز که از سر کار اومدم به خونه جدید که البته راه دوری نبود،وسیله های خونه تو یه اتاق رو هم رو هم گذاشته شده بود.

 

پارت چهاردهم: پیش به سوی تهران...